Landelijk

In de greep van het 'Afrika-gevoel'

De Stentor
Image UGCHELEN - Een mooier begin van het nieuwe jaar konden ze zich niet wensen. Door een gift is de aanschaf van een mini-bus voor het vervoer van dove schoolkinderen rond. Marieke (64) en Cees IJsendoorn (69) zetten zich in voor onderwijsprojecten in Gambia. De bouw en inrichting van een kleuterschool voor dove kinderen en een school voor beroepsonderwijs voor dove meisjes vanaf 15 jaar in het West-Afrikaanse land is het huidige project dat het Ugchelse echtpaar ondersteunt.'Gegrepen door het Afrika-gevoel'. Zo omschrijft het

paar de motivatie voor het vrijwilligerswerk op zes uur vliegafstand van Nederland. Het begon allemaal na de pensionering van Cees IJsendoorn, die na een carrière van 40 jaar bij het Kadaster met zijn opgedane kennis en ervaring aan de slag ging als senior expert in Gambia en Ghana voor PUM, de organisatie die gepensioneerde experts op korte missies naar ontwikkelingslanden uitzendt. Zijn echtgenote ging soms mee en was door haar werk als functionaris PR en communicatie bij het ROC-Aventus al geïnteresseerd in onderwijs. De millenniumdoelstelling van de Verenigde Naties 'elk kind naar school in 2015' was koren op haar molen. ,,Kinderen een betere toekomst geven, dat begint met onderwijs'' stelt Marieke IJsendoorn. En aan Gambia verpandden ze hun hart. Nadat Cees IJsendoorn stopte met zijn PUM-werk bleven ze er privé actief. De Stichting Buganala ('Ik heb respect voor jou' in de Gambiaanse taal Wolof) om onderwijsprojecten te ondersteunen, werd een feit; samen vormen ze het dagelijkse bestuur. En samen vliegen ze twee, drie keer per jaar voor een paar weken naar Gambia om de voortgang van de projecten te stimuleren.

En zo begon het paar eigenlijk een tweede werkzaam leven. ,,Dat kwam zo op onze weg'', relativeert Cees IJsendoorn. ,,Ik had ook hier iets kunnen doen voor een ander, maar ik wil het zelf ook leuk vinden.'' Bezig zijn met kennisoverdracht, het past bij hem. ,,Kleinschalige projecten, heel direct concreet wat realiseren'', omschrijft zijn vrouw haar motivatie. En Afrika natuurlijk. Dat klikte. Een heel arm land, maar met vriendelijke gastvrije mensen die het weinige wat ze hebben nog delen ook, al is het maar een sinaasappel of een meloen. Dat wijst je ook op je eigen overvloed. Toen de IJsendoorns in december weer terugkwamen van een werkbezoek vielen ze hier in de Sinterklaas- en kerstdrukte. ,,Wat een hoeveelheid cadeaus en zich druk maken over welke kleur kerstballen je dit jaar in de boom hangt, waar zijn we hier mee bezig vraag je je dan af'' wijst Marieke IJsendoorn op de grote verschillen tussen de beide continenten.

Ja, zelf steken ze ook heel wat op van hun Gambiaanse contacten. Het confronteert je met de westerse leefstijl van drukte en stress. Toen het paar eens aandrong op meer haast bij de uitvoering van de werkzaamheden, kwam de reactie 'Maak je niet zo druk, jullie hebben je klok; wij de tijd'.

Zie ook www.buganala.nl

Bron: De Stentor