Haar plannen? „Werken, werken en werken. En slapen. Ik ben
moe van al dat leren,’’ vertaalt de moeder van Joëlla Pool de gebaren
van haar dove dochter. De dove Joëlla nam gisteren op het Rotterdamse
roc Zadkine haar mbo-diploma in ontvangst. Een school voor horenden,
welteverstaan. Vanzelfsprekend is het niet dat doven een
opleiding volgen buiten het circuit van dovenscholen. Zadkine
bijvoorbeeld telt slechts drie van zulke leerlingen op een
schoolpopulatie van 20.000. Een sinecure is het dan ook niet: Joëlla had de drie jaar dat haar
Waarom koos Joëlla voor een ‘gewone’ school? „Ik zat eerst op een dovenschool in Zoetermeer, maar daar kreeg ik zo weinig les, we kregen nooit huiswerk.’’ Moeder Sylvia: „Veel doven weten niet dat ze recht hebben op duizend tolkuren per jaar om een opleiding te volgen.’’
Haar klasgenootjes moesten wel even wennen. Joëlla: „Na een maand of twee kreeg ik wel contact met ze. Soms waren ze eerst een beetje bang en liepen ze weg.’’ De communicatie verloopt vooral via msn, de computer en het mobieltje.
Een apetrotse ma Pool spoorde haar dochter van jongs af aan om ook met horende mensen om te gaan. „Op haar achtste wilde de manege haar geen paardrijles geven. Ik was heel boos en heb het tv-programma Radar ingeschakeld. Toen mocht ze wel meedoen.’’
Een andere hartewens van de 22-jarige IJsselmondse ging al in vervulling: sinds 3,5 jaar heeft ze een vriend. „Hij hoort en hij heeft een baan,’’ lacht Joëlla. Moeder Sylvia: „Voor veel doven is het heel gemakkelijk om een dove partner te nemen en met twee uitkeringen een huisje te huren.’’
Een uitkering hoeft Joëlla zeker niet aan te vragen: ze kan kiezen uit twee banen.
Bron: AD
