Rokers die in een lawaaiige omgeving werken, lopen veel meer gehoorschade op dan niet-rokers. Dat blijkt uit onderzoek van Iraniërs, online gezet door
Bij lawaaidoofheid vermindert eerst het horen van hoge frequenties (boven 3.000 Herz). De gehoordrempel – het geluidsvolume waarbeneden iemand niets hoort – stijgt dan voor die hoge frequenties. In Nederland moet sinds vorig jaar in werkplaatsen waar het geluid gemiddeld harder is dan 80 dB geluidsbescherming beschikbaar zijn. En het daggemiddelde mag niet boven de 87 dB uitkomen.
De decibel (dB) is een logaritmische geluidsmaat: iedere drie dB erbij is een verdubbeling van het geluidvolume. Lawaai van 80 dB is zo hard als intensief autoverkeer, waarin je je alleen ‘met stemverheffing’ verstaanbaar kan maken. De nieuwe Nederlandse geluidsnormen gelden nog niet voor medewerkers van disco’s en concertzalen, waar het geluid makkelijk boven de 100 dB uit komt.
De onderzoekers van de afdeling arbeidsgeneeskunde van de universiteit van Teheran maten het gehoor van ruim 400 werknemers van een voedingsmiddelenfabriek in Teheran – de helft roker, de andere helft niet-roker. Ruim 60 procent van de rokers had een gehoordrempel van boven de 25 dB bij een frequentie van 4.000 Hz. Dat gehoorverlies was maar bij krap 20 procent van de niet-rokers aanwezig. Een gehoordrempel van 25 dB betekent dat gefluister niet meer hoorbaar is. Mensen met een goede oren horen makkelijk het geritsel van bladeren, een geluid van 10 dB. Of het ruisen van de wind, van 20 dB.
Om te kijken of het gehoorverlies echt aan lawaaidoofheid te wijten was, werd ook het verschil van de gehoordrempels bij 1.000 en 4.000 Hz gemeten. Bij de rokers had de helft een verschil van meer dan 30 dB in wat ze bij die twee frequenties nog net hoorden. Bij de niet-rokers had maar elf procent zo’n groot verschil in gehoordrempels bij die twee frequenties.
Het Iraanse onderzoek is niet het eerste dat meer gehoorschade bij rokers vaststelde. Eerder bleek dat uit Japans, Amerikaans, Fins, Brits en Koreaans onderzoek. Alleen Denen zagen een keer geen verschil bij rokers en niet-rokers.
Bij gehoorschade door veel lawaai gaan de trilhaartjes kapot die op de zenuwcellen in het slakkenhuis liggen.
Die trilhaartjes worden in goed functionerende oren door het geluid in beweging gebracht en laten zo de gehoorzenuwen weten dat er geluid is. Hoe de schade bij rokers groter kan zijn, is onbekend. Het idee is dat het door zuurstofradicalen komt.
Bron: NRC Handelsblad d.d 05-07-2007
