Clearwater, Florida (VS). Een groep kinderen van 4 tot 5 jaar oud leren
een taal die in stilte aangeleerd wordt door een leraar van hun eigen
grootte. Twee keer per week leidt
alfabet al. En ze leerden zinnen als ‘ik hou van mijn mama,’ ‘ik hou
van mijn pappa’, ‘ik hou van mijn leraar(es)’. Nu leert ze hen
zelfstandige naamwoorden als hond, kat en vis. Katie leerde gebaren van
haar moeder voor ze kon spreken. Nadat ze opmerkte dat een dove familie
niet kon meedoen met een activiteit op school, besloot ze de taalkloof
te overbruggen. Op het einde van een schoollunch stond iedereen samen
te praten, maar niemand probeerde zelfs maar om met hen te converseren.
Katie startte haar vrijwilligerswerk toen ze vijf was. Samen met haar
klas zond ze zelfs pakketten naar soldaten in Irak. Katie staat altijd
klaar om te helpen. Ze wil altijd dat iedereen zich goed voelt. Mevrouw
Betsy Pryor begeleidt Katie met haar lessenplan en zegt dat iedereen er
profijt bij heeft. Katie leert bij, want haar vertrouwen wordt groter
en de theorie van Betsy Pryor is toch dat kinderen leren van andere
kinderen.
http://www.tampabays10.com/news/local/article.aspx?s=rss&storyid=73156
Bron: Vertaald nieuws voor Doven
