In de CBS film worden twee warme mensen verdeeld door een wederkerige
liefde. De echtgenote (Marlee Matlin) is doof; de echtgenoot (Jeff
Daniels) niet. Ze komen in de problemen omdat er discussie komt of ze
hun zoon een cochleair implant gaan geven of niet. Het belangrijkste is
dat sommigen doofheid als een handicap zien, maar het is een gevoel van
saamhorigheid dat al meer dan 200 jaar bestaat. Die trots geeft vuur
aan het conflict. “We zijn doof, niet gehandicapt.” Het argument van de
vader is dat hij zijn zoon niet mag beperken als de technologie die hem
toestaat te horen nu al bestaat. Het debat is frequent. Voorstanders
zeggen dat implantaten gedeeltelijk het gehoor kunnen herstellen van
sommige mensen die horend geboren zijn, criticasters zeggen dat
implantaten de mensen van hun dove familie en schoolmakkers
vervreemden. Actrice Marlee Matlin zegt dat ze al heel wat scripts over
cochleaire implantaten heeft gelezen, meestal slecht onderbouwd. Dit
zou het eerste verhaal zijn met een intelligent invalspunt. De
regisseur is Joseph Sargent, 82 jaar oud. In 1985 maakte hij “Love is
Never Silent”, met Phyllis Frelich en Ed Waterstreet, die alletwee doof
zijn. Ze speelden de ouders van een dove vrouw. Ze doen opnieuw mee, nu
als grootouders. Dat is ook voor Matlin een pluspunt. Er zijn
verscheidene rollen voor dove en slechthorende acteurs. Noah Valencia
die 9 jaar oud is en geen acteerervaring heeft speelt de rol van de
zoon. Daniels zegt dat de jongen een fantastische acteur is en goed
voorbereid. Van zodra hij zelf wist dat hij de rol van de vader kreeg
is hij begonnen met 20 uur gebarentaalvideo’s, en blokken maar.
http://www.news-leader.com/apps/pbcs.dll/
Bron: Vertaald nieuws voor Doven
